In betweens

In betweens oftewel, tussen-ins... tussen landen, tijden, water, aarde en lucht... tussen slapen, denken, plannen en doezelen... tussen jullie tijd en onze tijd, maar welke tijd is nou werkelijk en welke is maar fake?!?!?

Oftewel, we hebben in hele korte tijd heel veel tijdgereisd, want zo voelde het toch wel een beetje. Wat hadden we graag de teletijdmachine van Professor Barabas gehad! Maar helaas, wij moesten het doen met een airbus van LAN Chili, en later mochten we die ruilen voor een vliegapparaat van British Airways.

Woensdag 19 december vertrokken we uit Santiago, Chili (waar we de avond ervoor net weer waren aangekomen vanaf Paaseiland) Plaatselijke tijd 18.00u stapten we in de taxi, om vroeger dan vroeg op het vliegveld te zijn aangezien dat de enige manier was te proberen een ruime nooduitgangplek te bemachtigen. En geloof ons, als je een vlucht van 17,5 uur voor de boeg hebt, dan heb je er heel wat voor over om die beenruimte een tikkeltje meer te maken 

 Na een uurtje of drie wachten (jaja, als tweede in de rij!) kregen we alsnog te horen dat ze het door zou geven maar dat we pas bij het werkelijke boarden te horen zouden krijgen of we echt echt echt in rij 26 mochten zitten... twee uur later bleek onze achterdocht van mensen met meer geld, andere ingangen of welke wegen dan ook onterecht geweest te zijn, en kregen we onze definitieve boardingpassen met de zo gewilde rij!
Het vliegen zelf valt dan eigenlijk nog wel mee, met de grote hoeveelheid spelletjes, muziekjes, films en series die tegenwoordig voor het kiezen zijn op je eigen tv/audiosetje. Al blijft het een erg onwerkelijk gebeuren, te weten dat je boven alleen maar water hangt, al die uren, en alleen in Nieuw Zeeland even een stop gemaakt wordt voor wat brandstof. En als je dan ook nog eens probeert te volgen hoe het nou eigenlijk met die tijd zit, die naast de uren die verstrijken ook nog ergens in het nix verdwijnt... Want op dit stukje vliegen gaan we de internationale datumgrens over, en dus is het ineens niet meer een overstap van 19 naar 20 december, maar leven we zonder moeite door op 21 december! Het donker en licht worden, wat we zo door de raampjes zien gebeuren klopt al helemaal nergens meer mee, dus die handvatten hebben we maar losgelaten. Mijn dualtime instellingen op mijn horloge raken van de wap (of eigenlijk ik, maar er klopt niet zoveel meer van) en dat wordt alleen maar erger als we na Sydney nog doorvliegen naar Singapore....
Op het vliegveld van Sydney hebben we een uurtje of 10 doorgebracht met boeken kopen, dutjes doen en eten, zeg maar de eerste levensbehoeften van de gemiddelde mensch 

 En zelfs Werner, die toch altijd als eerste roept dat ie nergens kan slapen als het geen bed is, doet zijn ogen dicht in een druk en vol vliegveldrestaurantje!
Om 17.oou vliegen we dan eindelijk door naar Singapore, een vlucht van 7,5 uur, waarbij we weer drie uur kwijt raken van de opgebouwde voorsprong. Uiteindelijk komen we om 22.30u Singaporese tijd aan in het hotel wat we gelukkig nog hadden kunnen reserveren, want terwijl we op onze sleutel staan te wachten komen er toch de nodige mensen om een kamer vragen, maar helaas, vol vol vol, en te zien aan de reacties, was dat niet de eerste keer dat ze dit antwoord kregen!

De jetlag en het gekzijn van tijdschokken valt in eerste instantie nog wel mee, en aangezien we ons hebben voorgenomen onszelf niet gekker te maken dan we al zijn hebben we niet gepland om heel Singapore in deze anderhalve dag te bezichtigen. Alleen het kopen van een nieuw Zenmuziekapparaatje, dat 'moet'  hier wel gebeuren natuurlijk, in deze hightechshoppingcity bij uitstek! Maar eerst maar eens een ontbijtje... en aangezien we in de wijk Little India zijn beland begint ons eetfestijn hier geweldig goed met een raar soort pannekoek met heerlijke pittige en zoete sausjes... jummie, Azie, hier zijn we hoor 

Alleen die verhalen dat we hier vast en zeker gewicht kwijt zullen raken, die weten we nog niet zo goed te plaatsen als er nu zelfs al drie maaltijden per dag uit de warme hoek komen...

En ach, dat ik de volgende ochtend om 04.00u klaarwakker in bed lag, in een kamer met slechts 1 verlichtingsoptie nl de bouwlamp aan waardoor Werner vast ook wakker zou worden (hmm, meestal is het andersom...) en dat Werner een gat in de dag had kunnen slapen ware het niet dat we om 10.00u deze kamer weer af moesten geven... dat valt best mee als je al dat gegoochel met tijd in eens bekijkt. 
Nog even doorbijten, want er wacht ons nog 1 vlcuht, namelijk naar Krabi, Thailand, en dan zijn we echt even klaar. Dus 's avonds, hoe laat weet ik echt bij god niet meer, en deze is tussen de bedrijven door uit het opschrijfboekje gebleven, stappen we goedgemutst met de zonnige kleren al in de aanslag in een budgetboeing (hij lijkt er best een beetje op hoor, heus wel...) van Tiger Airways en laten we ons heerlijk ophalen en afzetten bij het geregelde hotel.

En dan, dan begint de volgende ochtend onze vakantie!!!