Corcovado en Matapalo

De reis van Boquete naar Puerto Jimenez verliep zo voorspoedig dat zelfs een goede planner dit niet voor elkaar had kunnen krijgen. En ook de vrienden van de douane van beide landen hadden er zin in zodat ik binnen no-time de grens over was. De langste wachttijd was een kwartier en uiteindelijk was ik binnen 7 uur op de plaats van bestemming. Appeltje eitje dus.

Op de vraag hoe mijn lange benen het in de bus doen het volgende. Over het algemeen is de beenruimte in de bussen zeer belabberd. Het enige dat ik kan doen om het mezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken is het volgende. Ik probeer altijd als eerste in te stappen zodat ik een plek kan uitkiezen. Dat wordt dus meestal een plek die grenst aan het gangpad. De positie die ik dan inneem is 1 been in het gangpad en het andere been voor de lege stoel naast me. Op die manier zoeken mensen eerst een andere plek voordat ze bij mij aankloppen. Ik weet dat het een beetje lomp overkomt, maar af en toe gaat eigenbelang voor landsbelang. En we willen allemaal dat Werner vrolijk blijft of niet...

De laatste dagen heb ik Puerto Jimenez doorgebracht, een stoffig dorpje dat vlak in de buurt ligt van Parque Nacional Corcovado. De eerste dag ben ik echter naar Matapalo gegaan. Dit grenst aan Corcovado en hier komen ook veel dieren voor die in Corcovado leven. De trip hier naar toe was weer om in te lijsten. Ik wist dat ik met een collectivo zou gaan. Over het algemeen zijn dit kleine busjes die nooit vol genoeg kunnen zitten. Nu bleek het echter een vrachtwagen te zijn, met in het laadgedeelte 2 houten banken zodat je volop je bilspieren kon trainen. Nadat we plaats genomen hadden (de banken zaten vol) konden we vertrekken. Met Max Verstappen achter het stuur vlogen we over de onverharde weg, schoten we door de rivierbeddingen en in een nieuwe ronderecord kwamen we ruim voor het schema aan. Een gepast applaus voor de chauffeur was op zijn plaats geweest, maar niemand durfde het initiatief te nemen.  Het park zelf is prachtig en ik heb volop genoten van de vele dieren en de prachtige natuur. 4 verschilende soorten apen, toekans, coati's (witsnuitneusbeer), luiaard en vele soorten vogels. Het feit dat het ligt aan de oceaan maakt het extra mooi. De ene grote golf na de andere rolt het strand op. Eerlijk is eerlijk, zonder de goeie gids had ik maar de helft gezien van wat ik nu gezien heb.

2 dagen later ben ik naar Corcovado geweest (dit keer in een jeep) Het park wordt zeer goed beschermd en sinds vorig jaar mag je hier alleen maar komen met een officiele gids. Verder loopt er zeer veel politie met zware wapens rond omdat het park ook gebruikt wordt voor de drugshandel. Gelukkig hebben we hier verder geen last van gehad. De trekking van een uurtje of 8 was behoorlijk zwaar. De temperatuur lag boven de 30 graden en de luchtvochtigheid mocht er ook wezen. Maar het was de moeite meer dan waard. Natuurlijk heb ik hier ook weer allerlei dieren gezien. En buiten de dieren die ik al had gezien in Matapalo, zag ik hier ook nog miereneters, vleermuizen, ara's en natuurlijk andere vogels wiens naam ik niet meer heb onthouden.

Vandaag ben ik verkast naar Dominical. Ik wilde eigenlijk naar Uvita maar daar wordt vanaf donderdag een groot 4daags festival gehouden waar duizenden mensen op afkomen. Kernwoorden voor dit festival zijn: hippies, dreadlocks, stoned, yoga, chill, spiritueel, tattoo, no worries, piercing, surfboard etc. Ik heb nog even met mezelf overlegd maar kwam toch tot de conclusie dat ik beter naar een dorp verderop kon gaan. Dat werd dus Dominical. En wie denk je wie hier allemaal rondlopen en slapen? Juist ja, de mensen die van de week naar dat festival gaan. Lucky me zullen we maar zeggen. Gelukkig blijf ik hier maar 1 nacht en ga ik morgen al door naar Quepos. Reden dat ik hier ben is omdat ik morgenvroeg een vogeltour krijg op een wildlife refuge. En die wil ik niet missen.

Nou genoeg geluld. Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.